Dlaczego Psychoonkolog, a nie psycholog czy psychiatra powinien wspierać Pacjenta z chorobą nowotworową?

Gdy dowiadujemy się o rozpoznaniu choroby nowotworowej u siebie, bliskiej osoby czy dziecka, pojawia się wiele pytań i emocji. Dlaczego właśnie ja zachorowałem? Czy poradzę sobie z chorobą, zmianą wyglądu ciała? Czy wyzdrowieję, jak się będę czuła w trakcie chemioterapii? Czy mąż mnie nie opuści? Co powiedzieć dzieciom, a co rodzicom?

Choroba i leczenie mogą wywoływać wiele zmian w relacjach rodzinnych i życiu społecznym. Niektórzy odczuwają niepokój przed utratą możliwości kontrolowania swoich emocji. Brak wiedzy na temat choroby może spowodować ukształtowanie się jej nierealistycznego obrazu, czasem jednak u Pacjenta może dominować postawa „chronienia się” przed trudnymi informacjami. Radzenie sobie ze stresem onkologicznym jest zatem kluczowym zadaniem dla chorego.

Dlaczego Pacjentom oferuje się pomoc psychoonkologiczną?

W psychoonkologii stosuje się pojęcie „dystres”. Jest to reakcja na stresującą sytuację, która absorbuje Chorego lub przerasta jego własne zasoby radzenia sobie. Pomoc psychologiczna Pacjentom chorym onkologicznie polega na uczeniu opanowywania stresu wywołanego chorobą oraz jej leczeniem. Celem jest osiągnięcie adaptacji do zmian. Przystosowaniu się Pacjenta do trudnej sytuacji przez kształtowanie przekonań o możliwości własnego wpływu na przebieg terapii, urealnieniu obrazu choroby, nauce regulowania uczuć, nawiązaniu bliższego kontaktu ze sobą i z otoczeniem. Choć większość osób uważa, że powinny same sobie radzić w chorobie, to rozmowa z kimś, komu ufamy – przyjacielem, koleżanką może przynieść ulgę. Jednak gdy odpowiedzi na pytania wymagają posiadania specjalistycznej wiedzy z zakresu chorób nowotworowych i leczenia, na takie pytania najlepiej może odpowiedzieć lekarz onkolog, pielęgniarka onkologiczna lub psychoonkolog. Za Cooperem możemy powiedzieć: „Wgląd wzbudza spokój, a spokój wzbudza wgląd”.

Do jakiego specjalisty się udać – psychologa, lekarza psychiatry czy psychoonkologa?

Najlepiej szukać pomocy psychoonkologa, ponieważ jest to osoba, która została przeszkolona i posiada kompetencje w zakresie redukowania stresu i dyskomfortu
Pacjenta w związku z chorobą nowotworową. Warunkiem otrzymania certyfikatu psychoonkologa jest co najmniej 5 lat pracy z Chorym onkologicznie i jego rodziną, uczestniczenie w szkoleniach, konferencjach poświęconych tematyce onkologicznej, odbycie staży, przeprowadzenie edukacji z zakresu psychoonkologii oraz zdanie egzaminu przed komisją powołaną przez Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Psychoonkologicznego. Dzięki wsparciu psychoonkologa, Chory może się uwolnić od paniki i lęku, które towarzyszą sytuacjom kryzysowym. Uzyskując lepsze emocjonalne samopoczucie, zwiększając swe kompetencje w zakresie radzenia sobie ze stresem, Chory łatwiej utrzyma pozytywne nastawienie do leczenia, co pozwoli efektywnie podnieść mu jakość swego życia. W Centrum Onkologii w Bydgoszczy pomoc Chorym i ich rodzinom świadczy dwóch psychoonkologów i dwóch psychologów.

dr n. med. Bożena Kawiecka-Dziembowska
Koordynator Zakładu Psychologii Klinicznej w Centrum Onkologii w Bydgoszczy