CGM Polska w gronie członków Polskiego Stowarzyszenia HL7

Od 1 lipca 2018 roku CompuGroup Medical Polska znajduje się w gronie członków organizacyjnych Polskiego Stowarzyszenia HL7, które – na podstawie podpisanej z HL7 International umowy afiliacyjnej – jest oficjalną, polską organizacją krajową HL7. HL7 to międzynarodowa organizacja non-profit, której celem jest tworzenie i rozpowszechnianie standardów interoperacyjności w dziedzinie ochrony zdrowia.

HL7 (ang. Health Level Seven) – standard elektronicznej wymiany informacji w środowiskach medycznych. Opracowany przez organizację o tej samej nazwie, powstałą w 1987 roku. Celem organizacji jest rozwój standardów elektronicznej wymiany informacji klinicznych, finansowych i administracyjnych między systemami informatycznymi w ochronie zdrowia.

Protokoły opisane w HL7 dotyczą warstwy aplikacyjnej (siódmej) modelu OSI stąd nazwa standardu.

HL7 bazuje na tekście ASCII, jest on protokołem komunikacyjnym służącym do wymiany danych medycznych, który definiuje komunikaty poziomu aplikacji używane przez kilka głównych systemów szpitalnych. Główne funkcje systemu obejmują komunikaty dotyczące: dostępu do danych, pobierania danych, przesyłania danych, sterowania, pobierania wyników i obserwacji klinicznych. Wersja 3.0 standardu całkowicie zmieniła model komunikacji. W wersji tej standard jest oparty na języku XML, więc wykorzystuje model obiektowy.

Organizacja HL7

Health Level Seven jest jedną z kilku organizacji amerykańskich akredytowanych przy ANSI. Jest organizacją typu not-for-profit. Obecnym dyrektorem generalnym (ang. CEO – Chief Executive Officer) jest Charles Jaffe. Siedziba organizacji mieści się w Stanach Zjednoczonych w mieście Ann Arbor (stan Michigan). Ponadto organizacja posiada swoje filie w ponad 40 krajach. Pierwsza filia powstała w Niemczech w 1993 roku.

Organizacja jest złożona z zarządu oraz komitetów technicznych i grup interesu. Każdy komitet lub grupa interesu jest kierowana przez dwóch lub więcej przewodniczących, którzy tworzą wspólnie tzw. Komitet Sterujący. Organ ten głosuje nad przyjęciem standardu oraz jego modyfikacją. Wynik głosowania jest rozpatrywany przez zarząd, który podejmuje ostateczne decyzje odnośnie do standardu. Spotkania komitetów i grup odbywają się 3 razy do roku.

Komitety rozwijają standard w wielu dziedzinach. Do dziedzin tych można zaliczyć kwestie związane ze wspomaganiem decyzji w placówkach medycznych, związane z diagnostyką, leczeniem, zarządzaniem personelem, a także logistyką. Ponadto w organizacji działają komitety odpowiedzialne za zapewnienie jakości specyfikacji, zajmujące się kwestiami związanymi ze sposobem przesyłania komunikatów, opracowujące modele danych oraz słowniki pojęć i kodów. Niektóre komitety zajmują się konkretnymi technologiami, przykładowo istnieją komitety zajmujące się składnią Arden, językiem XML, a także tworzeniem API dla języka Java. Ponadto w organizacji pracują osoby odpowiedzialne za promocję standardu, szkolenia oraz opracowywanie podręczników, a także zajmujące się współpracą z oddziałami HL7 w innych krajach.

Standard HL7 – informacje ogólne

Głównym celem standardu jest zapewnienie właściwej komunikacji między systemami medycznymi. Przykładami systemów medycznych mogą być systemy informacji radiologicznej (ang. Radiology Information System – RIS), systemy informacji laboratoryjnej (ang. Lab Information System – LIS), systemy informacji szpitalnej (ang. Hospital Information System – HIS). Każdy z tych systemów ma inną specyfikę oraz funkcjonalność. Głównym zadaniem HL7 jest ułatwienie implementacji interfejsów dla tych systemów oraz redukcja kosztu ich wytwarzania, aby w ten sposób wymiana danych między systemami była tańsza oraz mniej skomplikowana. Standard zamierza zrealizować także następujące cele:

• Realizacja wymiany danych między systemami opartymi na różnorodnych protokołach
• Wspieranie rozwoju specyfikacji, jeśli zostaną wyznaczone nowe wymagania
• Wykorzystanie istniejących norm powiązanych ze standardem. Nie powinien faworyzować interesów konkretnych przedsiębiorstw
• Długoterminowym celem powinno być określenie formatów i protokołów dla programów komputerowych we wszystkich placówkach służby zdrowia

Standard HL7 bywa nazywany „niestandardowym standardem” (ang. nonstandard standard). Sformułowanie to podkreśla elastyczny charakter standardu, który opisuje sposób komunikacji między systemami w sposób ogólnikowy i niezwiązany z konkretną technologią informatyczną, językiem programowania itp. HL7 jest standardem bardzo popularnym w Stanach Zjednoczonych. Jest wykorzystywany w ponad 90% placówek medycznych w tym kraju. Standard ten jest rozwijany także w innych krajach.

Osoby tworzące standard HL7 można podzielić na 3 grupy:

• Specjalistów od interfejsów medycznych, którzy zajmują się przesyłaniem danych medycznych pomiędzy systemami oraz tworzeniem narzędzi służących wymianie tych danych
  Rząd oraz inne organizacje polityczne, ich zadaniem jest opracowywanie norm prawnych
  Informatyków medycznych, którzy zajmują się modelowaniem wiedzy medycznej oraz terminologią medyczną
• Początkowo standard nie spotkał się z dużym zainteresowaniem sprzedawców systemów medycznych. Członkowie organizacji HL7 zauważyli jednak, że nie jest konieczne implementowanie standardu w 100%, aby zredukować w sposób znaczny koszt tworzenia interfejsu. Okazało się, że wystarczy zdefiniować jedynie 80% interfejsu systemu zgodnie ze standardem, pozostawiając 20% interfejsu na pozostałe funkcje charakterystyczne dla danego systemu. To podejście przyczyniło się do zwiększenia zainteresowania standardem przez firmy wytwarzające systemy medyczne.
• Wartość standardu jest zależna od tzw. efektu sieciowego (ang. network effect). Polega on na tym, że wartość standardu rośnie znacząco, jeśli więcej stron i sprzedawców go wykorzystuje. Podobny efekt można zauważyć w przypadku innych standardów lub protokołów, np. http, ftp. Są one obecnie bardzo wartościowe, ponieważ są popularne wśród użytkowników.

Standard nie określa szczegółów implementacyjnych systemów medycznych. Dwa systemy oparte i w pełni zgodne z HL7 mogą być niekompatybilne. Rozwiązaniem tego problemu mogą być specjalne silniki interfejsów tworzone przez HL7, które pełnią funkcję pośredników między systemami. Większość standardów HL7 jest traktowana jako standardy otwarte. Od kwietnia 2013 roku są one dostępne dla każdego za darmo, wystarczy rejestracja na stronie organizacji (www.hl7.org).